Zauroczył mnie NC700S od Hondiego. I nawet mój wierny Yamah poświstując pod reflektorem te swoje japońskie sprośne przyśpiewki dołączył do mojego zachwytu, mówiąc: konkurencja, konkurencją, ale nie myśl ty sobie, że na cudze spojrzeć z szacunkiem nie potrafię. I spojrzał. A gapił się jakieś siedemnaście minut. CS z Bawarii pozwalał chować kask w baku już wiele lat wcześniej, jednak zapożyczanki nie traktuję w kategoriach przewiny.

Zakończył się zlot BMW Motorrad Days 2012, a sądząc po relacjach, zazdrościć powinien każdy, kto w nim nie uczestniczył. Trzy raz taksówkarz zatrzymał się, pozwalając mi włączyć się do ruchu zupełnie gratis. Zyskał mój uśmiech i lewą.

Po upadku jednego biura turystycznego, klienci kolejnego w liczbie przywołującej na myśl legendarnych wojowników Leonidasa (bez greckich hoplitów) usuwani są z pokoi hotelowych przez egipskich muzułmanów zastanawiających się ponoć nad zburzeniem bałwochwalczych piramid obrażających jedynego Boga, któremu oddają cześć.

Żałuję, że ze względów politycznych zlikwidowane zostało połączenie promowe Wenecja-Rodos-Limassol-Tartus-Hajfa-Aleksandria. Pocieszam się tym, że może kiedyś wróci. A motocyklem do Egiptu dziś? Wyłącznie od strony tunezyjskiej (ambasada Polska w Syrii wciąż odradza podróżowanie po tym posiadającym barwną historię kraju). Ale najpierw Genua, Civitavecchia, bądź Livorno. I hajde, promem, hajde! Można przez Maltę i Trypolis, ale o tym kiedy indziej.

I co najważniejsze: ruszyła kampania "Ja motocyklista", w której przedstawiciele najróżniejszych profesji, od księdza, przez sportowca, posła Kalisza oraz strażaka, po aktora i Piotrusia przedstawieni zostali światu w dwóch pozach: zawodowej i motocyklowej.

Najjaśniejszą stroną chwalebnego projektu jest to - zaczynamy powoli uczyć się od choćby Anglików - nie ma w tym horroru i ogrodnictwa: jest człowiek, bo człowiekowi dedykowana jest zarówno maszyna, którą dosiada, jak i kampania mająca udowodnić wiadomo co i dlaczego.

Ma to też swoje drugie dno, mógłby ktoś powiedzieć i z pewnością powie, choć osobiście się z tym nie zgodzę: poruszając pewne zagadnienie, daje się wyraźny znak, że ono istnieje, akcentując obecność zwielokrotnia się jego znaczenie. Znów tworzy się granica: motocykliści kontra pozostali. Ponownie stawia się bariery. Po jednej stronie świat, po drugiej jego reszta, przez którą rozumieć należy entuzjastów wyrabiania mięśni prawego nadgarstka.

Dla mnie np. pewna piosenkarka - jej scenicznego pseudonimu, przerażony jego porażającą skalą, nie mam tu śmiałości przytoczyć - która chronicznie, jak podobno obwiesza nieczytana przeze mnie prasa, nieoglądana telewizja i niesłuchane radio "eksponuje biust", "odsłania mysię" i "jędrni się pupą" po prostu nie istnieje. Nie ma jej. Nie jest częścią mojej rzeczywistości i nigdy nie będzie.

I można robić kampanie bardziej lub mniej wzniosłe, z patosem lub bez jego udziału przybliżać pojęcie wolności, jaką daje motocyklowanie, jednak wystarczy trzech na śmigach przelatujących obok pani Krysi stojącej na nabitym ludźmi przystanku nie przepisowych pięć centymetrów nad asfaltem, ale dwa metry ponad nim i całą kampanię bierze szlag.