Niektórzy powiadają, że pogoda jest wyłącznie dla bogaczy. Nie zgadzam się z tym, kiedy wyglądam za okno, a południowe słońce rozlewa się po moim pokoju wraz z podwywaniem sportowych silników. Jeszcze się jeździ. Jeszcze wyciska się ze sprzętów resztki płynów. Jeszcze góry majaczą w oddali i nawołują, aby się na nie wspindrać. Jeszcze będzie czas, aby podyskutować czy na zimę benzyna w baku zostać powinna i czy motocykl należy przetoczyć i przepalać... Bliżej już jednak jak dalej do końca sezonu.

Zaczyna się powoli czas zaglądania do zdjęć, rozgrzewania się uchwyconych na nim słońcem, wodzenia palcem po mapach przejechanych tras i planowania kolejnych wypraw, także tych w nieznane, o których niewiele mogę powiedzieć.  

W moim wypadku następna trasa będzie replayem, bowiem nie zamierzam pozostawić Izraela nie odwiedzonego i nie poznanego z perspektywy siedzenia dostojnie sunącego motocykla. Oczywiście, ze zrozumiałych względów, z którymi zapoznać się można klikając na link poniżej, nie będę już próbował sięgnąć Jerozolimy płynąc statkiem z Turcji na turecką część Cypru i stamtąd na stronę grecką.

Dziś już wiem, choć bolesna to wiedza, że przedsięwzięcie to, jakkolwiek śmiałe i sprytne, zostałoby z całą bezwzględnością storpedowane przez politykę, na której wcale się nie wyznaję i - mimo iż dopiekła mi w te wakacje solidnie - zmieniać tego nie zamierzam, mimo iż ktoś mógłby uznać to za poważny błąd.    

Podczas ostatniej podróży nie dotarłem do celu, co początkowo wielce mnie zmartwiło i osłabiło morale. Pamiętając jednak o tym, aby słabość przekuć w miarę możliwości w siłę, odkryłem i pokochałem kraj, który w założeniach miał mieć wyłącznie wartość przelotową: Turcję. Dziś, wpatrzony w zdjęcia świadczące o przeszłości o tym właśnie chcę opowiedzieć:

 

http://motormania.com.pl/turystyka/wyprawy-c zytelnikow/wyprawa-motorismo-krakow-jerozolima-2013-z-przyczyn-po litycznych/