Chętnie wchodzi na obroty – kolokwializm serwowany nagminnie w prasie branżowej, choć – na Bogów – sam nie miałbym pojęcia jak napisać inaczej. „Dostojnie wspindra się w sferę nakreśloną przez konstruktorów, w której sekunda, mimo iż pozostaje sekundą wydaje się być wartością mniejszą, a świat zza szybki kasku przemienia się nieczytelną przestrzeń upiększaną lazurem nieba?” 

Croatia – urokliwy kraj bałkański polecany przez wielu motocyklistów, który od 1 lipca – ze względu na wejście w struktury Unii Europejskiej – stanie się tańszym niż do tej pory miał w zwyczaju. Istnieje zatem szansa, że będzie można napić się tam polskiego piwa, bo chorwackiego pić się po prostu nie da, choć to tylko subiektywne zdanie autora Alfabetu, który przy okazji pragnąłby wspomnieć, że chorwackie trasy dostarczyć potrafią naprawdę wielu wzruszeń.

CS, BMW – model powstały na bazie jednocylindrowego GS-a dla – w rozumieniu lwiej części motocyklistów – zwolenników inwersji.

Custom, Yamah YBR 125 – gówniarski sprzęt dostępny wreszcie w polskich salonach. Jego niezwykłość polega na tym, że jeździ sam, dużo gada, śpiewa sprośne piosenki i pije niewiele. Idealny dla początkujących oraz krakowskich skner.   

CZ – motocykl czechosłowacki produkowany w czasach, kiedy w Polsce jeździły przede wszystkim jednoślady czechosłowackie i wschodnioniemieckie. Japońskie, włoskie i amerykańskie były spotykane rzadko, a Władza Ludowa często niesprawiedliwie nazywała ich kierowców spekulantami, bądź cinkciarzami. Niesprawiedliwie nazywani także mieli kilka określeń dla Władzy Ludowej, których tutaj jednak cytować się nie będzie.  

Czeźwy jestem przecież – odpowiedź udzielana standardowo surowym przedstawicielom organów podczas powrotu ze zlotów motocyklowych oraz z innych powrotów.

Człowiek człowiekowi motocyklistą – utopijny slogan głoszony przez ułamek wrażliwych kierowców jednośladów, którzy chcieliby ideę godnego motocyklowania – z Lewą w Górze włącznie – przenieść w inne sfery życia.  

Czuwanie, nocne – czynność chętnie praktykowana przez motocyklistów nie tylko na zlotach. Polega na kontemplacji upływającego czasu przez wielokrotne napełnianie kieliszków, szklanek, słoików oraz musztardówek płynami o różnym zabarwieniu i odmiennej sile rażenia. Podczas czuwania w dobrym tonie jest snuć opowieści o przeżytych przygodach, przy czym najlepiej, aby były one niebezpieczne, nieprzyjemne, a krew i widmo śmierci były w nich częstymi gośćmi. Znane są różne formy czuwania, jednak najatrakcyjniejszą z nich – przynajmniej dla czuwających – jest tzw. czuwanie wielokrotne, podczas którego miesiąc wydaje się dniem, co niestety mocno odbiega od w istocie dość surowej rzeczywistości.

Czysta, wódka – wierna towarzyszka każdego szanującego się motocyklisty. Pita samotnie, bądź w towarzystwie pozwala postrzegać rzeczywistość troszkę inaczej, przy czym owa inność wielokrotnie jest negowana przez restrykcyjną medycynę oraz tzw. życie rodzinne.  Jej konsumpcja jest zdecydowanie odradzana bezpośrednio przez jazdą, choć wielu wciąż nie może się z tym pogodzić spożywając ją w ilościach dekalibrujących policyjne alkomaty, defragmentujących sprzęty i dekomponujących ludzkie ciało.